حقیقت زندگی

من یادگرفته ام که تنها و تنها به دنبال حقیقت زندگی باشم هر چه که باشد. سیاه ، سفید ، خاکستری ، رنگی یا بی رنگ . از نظر من تنها حقیقت است که زیباست و زیبائی معنائی ندارد مگر اینکه در کنار ضدش قرار گیرد . بنابراین ارزش گذاری بر رنگها بی معناست .

از نظر من زندگی مصداق منشوری است که در مدار زمان می چرخد . منشوری با بی نهایت زاویه اما با درجاتی متفاوت و هر انسانی در یکی از زوایای آن ایستاده در حالیکه خود او هم بر مدار خود می چرخد با سرعتی متفاوت . برداشت هر انسانی از این زندگی و معنای آن به اندازه زاویه نگاهش از این جهان هستی و سرعت چرخشش بر محور خود اوست .

اینکه من زن هستم یا شما مرد اصلا" مهم نیست مهم اینست که جنسیت یک حقیقت است . اینکه من کم می فهمم یا شما زیاد باز هم مهم نیست مهم این تفاوت است و همین تفاوت ها زیبائی حقیقت است .

یاد گرفته ام که به خودم فرصت دهم تا غلطیدن بر فراز و نشیب های درونی و بیرونی زوایای وجودی مرا بتراشند و صیقلم دهند تا آنجا که بتوانم آئینه وار حقیقت زندگی را کشف کنم . حقیقت با مظاهری در هم آمیخته .

و ... من یاد گرفته ام که همه آن مظاهر را همانطور که هستند ببینم ، بپذیرم و دوست داشته باشم . زشت ، زیبا ، چاق ، لاغر ، بلند ، کوتاه ، پولدار ، فقیر ، خوب و بد چون همه اینها حقیقتند و من حقیقت را دوست دارم .